ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ
AIKIDO ΑΧΑΡΝΕΣ 


     Οι Παροδοσιακές  Πολεμικές τέχνες που ακσούνται στην Δύση και στην Ελλάδα έχουν κυρίως Ασιατική προέλευση. Οι ποιό γνωστές και διαδεδομένες προέρχονται κυρίως από την Ιαπωνία και την Κίνα. Αναπτύχθηκαν σε εποχές όπου η χρήση τους είχε να κάνει κυρίως με την επιβίωση έναντι επιβουλών, ταυτίσθηκαν όπως ήταν λογικό με τα πολιτσμικά ή θρησκευτικά στοιχεία της εποχής και της περιοχής τους. Στην Δύση αναπτύχθηκαν κυρίως μετά το Β Παγκόσμιο πόλεμο, αλλά η μεγάλη τους ανάπτυξη άρχισε μετά τη δεκαετία του 60. Στη χώρα μας θα λέγαμε ότι είχαμε μια καθυστέρηση δέκα με είκοσι χρόνια. Στην Ελλάδα άρχισαν να ξεπηδούν οι πρώτες σχολές κυρίως Καράτε στα τέλη της δεκαετίας του 70. Την ίδια χρονική περίοδο εμφανίστηκε και το AIKIDO, με τον πρώτο Δάσκαλο sensei Πολίτη, ένα Μηχανολόγο Μηχανικό που διδάχτηκε την τέχνη κυρίως στην Αμερική και το Σικάγο όπου διέμενε υπό τον Δάσκαλο Toyata. 
     Από τότε σιγά σιγά τα πράγματα πήραν το δρόμο τους και φτάσαμε σήμερα σε κάθε περιοχή σχεδόν της Αθήνας να υπάρχει και μια σχολή AIKIDO και στην περιοχή μας το AIKIDO ΑΧΑΡΝΕΣ ή AIKIDO WESTEND.
     Κατά καιρούς έχουμε ακούσει ότι η εκκλησία της Ελλάδος βγάζει κάποιες εγκυκλίους όπου αναφέρονται οι αιρέσεις ( δεν ξέφυγε και το aikido από αυτές τις ανακοινώσεις ). Στο στόχαστρο μπαίνει κυρίως η yoga ακομη περισσότερο και από τις πολεμικές τέχνες. Μετά εμείς οι διάφοροι που ασχολούμαστε με το είδος αρχίζουμε τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απαξιώνοντας τις ανακοινώσεις αυτές και λιδορώντας την εκκλησία και τις αποφάσεις της.
    Τί είναι σωστό? τί είναι λάθος? Δεν μπορώ να απαντήσω γιατί και στον τρόπο που εκπαιδευόμαστε στο AIKIDO ΑΧΑΡΝΕΣ, δεν ταυτιζόμαστε τόσο πολύ με το σωστό και το λάθος ,αλλά με την προσαρμογή μέσω αρχών σε κάθε συνθήκη. Στις πολεμικές τέχνες όλοι γνωρίζουν το πανάρχαιο Πυθαγόρειο σύμβολο YIN και YIANG. Ο Ηράκλειτος έγεγε η πολαπλότητα μέσα στην ενότητα και η ενότητα μέσα στην πολλαπλότητα. Δεν υφίσταται σε κανένα σύστημα ή στη ζωή καθαρό και ανεξάρτητο, αυτό που θα λέγαμε καλό ή κακό. Και τί είναι τελικά η εκκλησία όταν εμείς οι φωστήρες την σχολιάζουμε. Είναι ένα σύστημα εξουσίας, είναι οι χιλιάδες των πιστών, είναι η εκκλησιαστική παράδοση και τα μυστήρια? Και όταν λιδορούμε την εκκλησία που αναφερόμαστε? Στη γιαγιά μας και στον παππού που δεν έμαθε γράμματα σαν και εμάς, δεν είχε dojo τότε στο χωριό αλλά την Κυριακή πήγαινε εκκλησία και έπινε μετά ένα καφεδάκι κάτω από τον Πλάτανο?
     Το AIKIDO όπως και κάθε πολεμική τέχνη από μόνο του δε σε οδηγεί κάπου εσωτερικά. Ο τρόπος που το ασκείς, το Όραμα που έχεις το οποίο καθορίζεται από το ποιός είσαι, τελικά οδηγεί εσένα και τους μαθητές σου. Η θρησκεία εκτός από ένα σύστημα εξουσίας είναι η ρίζα, όπως η Μάνα και ο Πατέρας. Ναι θέλεις να τους ξεπεράσεις, αυτή είναι η προαιώνια αγωνία του παιδιού που γίνεται ενήλικας. Όμως όλα αυτά είναι κομμάτι της ύπαρξης μας. Πώς να περπατήσεις αν κόψεις το ένα σου πόδι. Πώς θα απελευθερωθείς από την εξουσία και τα δεσμά του κάθε συστήματος αν δεν το αγκαλιάσεις πρώτα. Η απαξίωση κανενός θεσμού δεν είναι δείγμα εσωτερικής προόδου και κατανόησης. Πόσο μάλλον αν μιλάμε για τους θεσμούς της Πατρίδας σου. Δεν είνα τυχαίο ότι είμαστε τώρα εδώ, σε αυτό το μέρος αυτή τη χρονική στιγμή. Επίσης ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και της διάδοσης ιδεών και γνώσης. Νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της μέλισσας, όπου πηγαίνει σε όλα τα λουλούδια και παίρνει το νέκταρ που χρειάζεται για φτιάξει μέλι. 
     Πίστεψε όπου θέλεις και άσε τους άλλους να βρουν ελεύθερα το δρόμο τους.

AIKIDO ΑΧΑΡΝΕΣ