ΣΥΣΤΕΜΑ? ΤΙ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ
ΑΥΤΕΣ ?
Η πρώτη μου επαφή με το systema ήταν πριν από περίπου δέκα χρόνια.
Στο ίδιο γυμναστήριο όπου ασκούμουν περιστασιακά σε ένα από τα πολλά πλοκάμια του aikido, είδα κάποιους να κάνουν μια
περίεργη τέχνη με το όνομα systema. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν : τι βλακείες είναι αυτές ? έλεος τι άλλο θα
δουν τα μάτια μου? Και όπως κάθε φορά που κατακρίνουμε κάτι, μετά έρχεται η
εσωτερική απόρριψη και ο πόνος, σε αυτό που εμείς θεωρούμε σωστό. Ίσως το μόνο
όφελος της κατάκρισης είναι η εσωτερική απόρριψη για τα δικά μας θέσφατα και έτσι αφού διαλυθούν όλα μέσα μας πάμε πάλι απ’ την αρχή, έχοντας την ευκαιρία να δούμε τα πράγματα από μια νέα θέση. Η αμφισβήτηση έρχεται στο δικό μας δρόμο. Γιατί συμβαίνει
αυτό στο Aikido? Μήπως τελικά
χάνουμε τον καιρό μας? Τι κάνω εγώ εδώ πέρα τόσα χρόνια?
Ίσως όλα αυτά να είναι απλά ετικέτες στο δρόμο της
κατανόησης μέσω μιας πολεμικής τέχνης. Ο αείμνηστος Bruce Lee είχε πει ότι, όταν περάσεις στο νησί απέναντι δεν χρειάζεσαι ποια τη
βάρκα. Για αυτό δεν έχει σημασία τι πολεμική τέχνη κάνεις. Σημασία έχει η
Πίστη, η αφοσίωση στο δρόμο που είσαι και η κατανόηση ίσως κάποια μέρα θα έρθει
να σε βρει. Υπό αυτή την άποψη θεωρώ πολύ δύσκολο να κάνεις δυο παράλληλα
συστήματα, εκτός και εάν έχεις ήδη απορροφήσει το πρώτο, είσαι τόσο ευφυής ή
κάνεις προπόνηση με ελεύθερο πνεύμα. Τελικά εάν δεν μπερδευτείς και το γυρίσεις
σε πρέφα στο καφενείο θα δεις ότι όλα είναι Ένα. Το Ένα που έχει να κάνει με
εσένα, ο δικός σου δρόμος. Μια καλή προσομοίωση ενοποίησης ή εσωτερικής
πολεμικής τέχνης, είναι τα παιδιά που
τρέχουν στην αυλή, φωνάζουν και γελάνε και εμείς οι μεγάλοι δεν αντιλαμβανόμαστε
τι ακριβώς κάνουν. Τα λυκάκια επίσης,
όταν είναι στις πρώτες μέρες και εβδομάδες της ζωής τους απλώς παίζουν.
Περιστρέφονται στη γη, πλακώνουν το ένα το άλλο, δαγκώνονται λίγο και το
παιχνίδι συνεχίζεται για μήνες. Ούπς και
ως εκ του θαύματος μια ημέρα έγιναν
λύκοι, έτοιμοι να ξεσκίσουν το θήραμα, ο φόβος και ο τρόμος του δάσους. Πώς
έγινε αυτό?
Εξήγηση μπορεί να δοθεί τόσο σε φυσικό όσο και σε
μεταφυσικό ή άυλο επίπεδο. Ας ξεκινήσουμε από τα περίεργα. Το σύμπαν, η φύση
στην οποία ανήκουμε, με όλο τον πόνο και την καταστροφή που παρατηρούμε γύρω
μας, δεν κάνει τίποτα άλλο από το αναγεννιέται. Η διαδικασία είναι η διαρκής
αναζήτηση της τελειότητας και της αρμονίας. Όταν ένα άτομο ασκείται με στόχο
την επιβουλή σε ένα άλλο άτομο, είναι σαν σε ένα οργανισμό ένα άρρωστο κύτταρο να επιτίθεται στα υγιή. Αμέσως ο οργανισμός θα στραφεί εναντίον του για να
προστατέψει την ισορροπία του. Όταν χτυπάς κάποιον, του δημιουργείς πόνο και
οργή και αυτό επιστρέφει σ εσένα τον ίδιο, αντανακλάται με πολλαπλή ισχύ, πάνω μας. Αργά ή γρήγορα ο πόνος, η αποτυχία η
αμφισβήτηση, ή η λογική σου, θα σε σταματήσει. Δεν θα χεις ενδιαφέρον για προπόνηση,
δε θα χεις χρήματα, δε θα χεις χρόνο, βρήκες τώρα τον έρωτα της ζωής σου, ο
δάσκαλος είναι άδικος, οι συνασκούμενοι ηλίθιοι, ο Τάκης που κάνει Κ1 μπορεί να
με δείρει κοκ. Ο μόνος τρόπος να
προχωρήσεις την κατανόηση ή την ισχύ σου, είναι να χτυπάς για να θεραπεύσεις.
Να παλεύεις σα να μην παλεύεις και να οδηγείς τον αντίπαλο στην απελευθέρωση
από τον πόνο και το εγώ. Ίσως για αυτό οι Samurai έκαναν μια πολεμική τέχνη, μια θεραπευτική τέχνη και μια
τέχνη. Κάτι ξέρουν τα παιδιά και τα λυκάκια λοιπόν. Ο πνευματικός νόμος ζει
ακόμα μέσα τους και η λογική των μεγάλων δεν έχει πνίξει ακόμα το πολύτιμο αυτό
δώρο που κουβαλούν από το υπερπέραν.
Και πώς γίνεται αυτό στο φυσικό πεδίο? Για κάντο
ψηλά ρε μεγάλε.
Καταρχήν δεν είναι ανάγκη να κάνεις systema, ότι και να κάνεις στην ίδια κατανόηση θα φτάσεις. Κατανόηση όπου δεσπούζουν αρχές. Δεν υπάρχει θεωρία, φόρμα, τεχνική, τελετουργικό, εξετάσεις και
βαθμοί ( όλα τούτα είναι το εργαλείο, το σχοινί που διάλεξες να πιαστείς ). Υπάρχουν τέσσερις αρχές, τόσο στο systema, όσο και σε οποιαδήποτε άλλη πολεμική τέχνη : ΑΝΑΠΝΟΗ, ΣΤΑΣΗ, ΚΙΝΗΣΗ, ΧΑΛΑΡΩΣΗ. Η διαφορά είναι ότι στο συστέμα ξεκινάει η προπόνηση υιοθετώντας αυτές τις αρχές από την αρχή, ενώ από τις υπόλοιπες τέχνες φτάνεις μετά από χρόνο άσκησης και πόνου. Αυτή η αμεσότητα όμως έχει αφενός κόστος και αφετέρου δεν είναι ο καταλληλότερος δρόμος για όλους μας. Ίσως η αρχική μου εκτίμηση περί βλακείας ήταν ακριβώς και η προστασία μου τη δεδομένη στιγμή. Έτσι λοιπόν η μια αρχή
ανατροφοδοτεί την άλλη και ως σύνολο δημιουργούν αρμονία, αποτελεσματικότητα
και υγεία. Δεν μπορείς να κινηθείς χωρίς αναπνοή, να χαλαρώσεις σε λάθος στάση.
Σε μια κατάσταση μάχης απαιτούνται τρία πράγματα. Αναπνοή, χαλάρωση και απόσταση
έτσι ώστε έχεις να έχεις την δυνατότητα κίνησης αποφυγής, κίνησης χτυπήματος ή
λαβής. Όταν λείπει ένα από τα τρία, λείιπουν και τα υπόλοιπα. Σ αυτή την φυσική κατάσταση ετοιμότητας, ο νους παραμένει ήρεμος και υπάρχει αντίληψη
και έλεγχος των συνθηκών, του αντιπάλου και του εαυτού σου. Εάν γνωρίζεις τον
εαυτό σου, τον αντίπαλο και το περιβάλλον δύσκολα θα ηττηθείς. Η ακινησία του νου που στην Ιαπωνική παράδοση ονομάζεται mushin ( μη νους ) και είναι η αφετηρία στο συστέμα ( όταν ο ιδρυτής της τέχνης του συστέμα Ryabco ξεκίνησε την διάδοση της τέχνης οι πρώτοι του μαθητές ήσαν από τις ειδικές Ρωσικές δυνάμεις και όταν ο osensei ξεκίνησε την διαδασκαλία του aikido οι πρώτοι μαθητές ήταν πρωταθλητές του judo του sumo και προέρχονταN από τον Β παγκόσμιο πόλεμο - Η μορφή που πηραν οι τέχνες είχαν να κάνουν και με τις αρχικές συνθήκες - το περιβάλλον της εποχής. Εμείς σήμερα? ). Μια τόσο μεγάλη απαίτηση χαρακτηρίζει ίσως και την δυσκολία του να μην επιλέξει κανείς τον παροδοσιακό τρόπο που χαρακτηρίζει τις γνωστές σε όλους μας παροδοσιακές πολεμικές τέχνες. Πόσο εύκολο είναι άραγε να πάει κανείς κατευθύαν στον αφρό? Είναι το ίδιο δύσκολο απ όπου και να ξεκινήσεις, απλά κάθε φορά δημιουργούνται άλλα εμπόδια, άλλες ψευδαισθήσεις και το εγώ παίρνει άλλο πρόσωπο. Και όταν νομίζουμε ότι κάτι κατακτήσαμε σύντομα ο πόνος θα μας επεναφέρει στην πραγματικότητα. Θα ταπεινωθούμε ξανά και ξανά γιατί η ένταση και το εγώ φτάνουν τόσο βαθειά, όσο το ίδιο το DNA μας.
Η νίκη ή η αποτυχία όμως είναι μικρές στιγμές που
ζούμε καθημερινά και το όραμα μας για τη ζωή μας οδηγούν αργά ή γρήγορα πάνω τους, εκπληρώνοντας κάθε φορά ένα βαθύτερο επίπεδο στην κατανόησή μας.
Κάνε αυτό που σ ευχαριστεί με πίστη και δες πώς λειτουργεί στο σώμα σου και στην ψυχή σου. Μόνο εσύ ξέρεις.
Κάνε αυτό που σ ευχαριστεί με πίστη και δες πώς λειτουργεί στο σώμα σου και στην ψυχή σου. Μόνο εσύ ξέρεις.
Systema Αχαρνές